Eran las cinco de la tarde y llegó a mi mano un poquito de Montecarlo. Antes de que acabase el día iba a volver al bolsillo de donde salió, pero antes tenía que hacer de un juego cualquiera, un juego del destino.
Arriba, abajo, entre música de orquesta y bañados en sonrisas la ficha te eligió, y ante eso no pude oponerme. La sostuviste sin darte a penas cuenta, pero el tiempo suficiente para que un pedazo de mí se quedara contigo. No sé cómo ni por qué, pero "tengo cien puntos en mi mano, y los apuesto todos por ti".
dimarts 29 de novembre de 2011
ResponderEliminarLa ultima vez
Siempre di lo que sientes y haz lo que piensas.Si supiera que hoy fuera la última vez que te
voy a ver dormir, te abrazaría fuertemente y rezaría al Señor para poder ser el guardián de tu alma.Si supiera que estos son los últimos minutos que te veo diría “te quiero” y no asumiría, tontamente, que ya lo sabes.Siempre hay un mañana y la vida nos da otra oportunidad para hacer las cosas bien, pero por si me equivoco y hoy es todo lo que nos queda, me gustaría decirte cuanto te quiero, que nunca te olvidaré.El mañana no le está asegurado a nadie, joven o viejo. Hoy puede ser la última vez que veas a los que amas. Por eso no esperes más, hazlo hoy, ya que si el mañana nunca llega, seguramente lamentarás el día que no tomaste tiempo para una sonrisa, un abrazo, un beso y que estuviste muy ocupado para concederles un último deseo.Mantén a los que amas cerca de ti, diles al oído lo mucho que los necesitas, quiérelos y trátalos bien, toma tiempo para decirles “lo siento”, “perdóname”, “por favor”, “gracias” y todas las palabras de amor que conoces.
Nadie te recordará por tus pensamientos secretos. importan.”
Publicat per Míriam a 12:21 Cap comentari:
Envia per correu electrònic
BlogThis!
Comparteix a Twitter
Comparteix a Facebook
Nadie es perfecto.
Si, lo acepto, soy de esas que se duerme en la parte mas interesante de la película. De las que llegan media hora tarde y sonríen mientras piden perdón. De las que hace la maleta cinco minutos antes de salir de viaje. De las que piensa que el orgullo es lo último que se pierde. Que llevo el móvil en el bolsillo aunque sea cancerigeno y que primero actúo y luego pienso. Miento bastantes veces, mentiras piadosas, eso si. Que soy el ser mas imperfecto y me cuesta reconocer esos defectos. Nunca he mentido en eso del amor. He dicho que me enamore y nadie puede decir que no. Dije que te quería y era cierto. Y si digo que ya no lo siento... una vez mas repito que suelo decir mentiras piadosas.
Publicat per Míriam a 12:00 Cap comentari:
Envia per correu electrònic
BlogThis!
Comparteix a Twitter
Comparteix a Facebook
Missatges més recents Pàgina d'inici
Subscriure's a: Missatges (Atom)
No me conoces, no me critiques.
Míriam
Pequeña princesa del 98. Estoy loca, pero estoy echa una verdadera princesa sin el vestido rosa, porqué estoy esperando que me lo regale mi principe azul, con el que me casaré y tendre un castillo, junto a él, y seré feliz. Y soñar es gratis, lo sé.No soy perfecta, soy humana, y me encanta el chocolate.
Visualitza el meu perfil complet
Arxiu del bloc
► 2012 (8)
▼ 2011 (2)
▼ novembre (2)
La ultima vez
Nadie es perfecto.
Total de visualitzacions de pàgina:
317
La perfección no existe
pero en ti, la encontré.
Princesa
Te echado de menos todo este tiempo e pensado en tu sonrisa y en tu forma de caminar.
Mis amegos
Míriam Rodríguez. Plantilla Ethereal. Tecnologia de Blogger.